Een klein woordje uitleg (grove omschrijving) over ACJ misschien ... ACJ staat voor "Accion Cristiania de Jovenes”. Het is een organisatie die gegroeid is uit de YMCA en zich inzet voor rechten van jongeren. In Ecuador is zo’n 60 % van de bevolking jonger dan 20, maar jongeren worden hier niet bezien als diegenen die aan de toekomst moeten bouwen en er wordt zeer weinig in hun opleiding geïnvesteerd. ACJ probeert mensen hiervan bewust te maken, zowel de jongeren als de ouderen, en zelf actief veranderingen teweeg te brengen. Ze hebben hun hoofdkantoor in Quito op de Avenida Patria en filialen in Quito Zuid, Santo Domingo en nog twee andere steden. Ik heb de indruk dat ze voornamelijk draaien op - veelal lokale - vrijwillige krachten en dat er slechts een tiental betaalde mensen werken.
In de voormiddag werden we samen met Eilert, een Noor die werkt voor Karibu, een onafhankelijke Noorse foundation, rondgeleid in de barrios van Quito. We bezochten hier onder andere het huis van een vrouw die samen met vier andere vrijwilligers al 18 jaar door de week de armste kinderen uit de buurt / regio opvangt en hen van eten voorziet. De opvang gebeurt op privé-locatie en ACJ komt tussen voor de inrichting en infrastructuur en het speelgoed voor de kinderen, maar eigenlijk is er een grote nood aan een soort gemeenschapscentrum. De staat voorziet enkel een minimale bijdrage om te voorzien in het eten van de kinderen. We bezochten eveneens een gebouw dat dienst zou kunnen doen als opvang- en gemeenschapscentrum, maar hiervoor zijn nog onderhandelingen bezig en de lokale autoriteiten lijken niet echt geïnteresseerd in de problematiek. Klein, maar opvallend detail aan dit bezoek was het enorme huis van de priester in de buurt. De katholieke kerk blijkt in Ecuador nog vrij veel macht en bezittingen te hebben, maar of deze ook ten goede van de armen komen ...
ACJ was ook van plan om in deze buurt een centrum op te starten. Er was al een stuk grond gekocht of ter beschikking gesteld (deze hele dag kregen we uitleg in het Spaans, dus het is zeer goed mogelijk dat ik hier en daar iets mis verstaan heb) en men was begonnen met het afgraven van het terrein om er een gebouw op te zetten. Spijtig genoeg zijn deze graafwerken zeer amateuristisch gebeurd en werd het terrein vervolgens te gevaarlijk bevonden om nog op te bouwen ...
Een busrit in de gietende regen bracht ons dan terug naar ACJ Sur waar we lekker eten voorgeschoteld kregen en nadien konden kennismaken met de verschillende werkgroepen: communicatie, politiek, toneel, Y´s(wise)-men en de vaste krachten zoals Elba die al 7 jaar voor ACJ werkt en Henry die directeur is van ACJ Sur. De mensen waren allemaal zeer sympathiek, de meesten van hen vrijwilligers die zich in hun vrije tijd voor ACJ inzetten. Zo zijn er Leo en haar dochtertje en Lili (een advocate die ook een directrice is bij ACJ) van de “politieke vleugel”. Geen zorgen, het gaat hier eerder om de politiek en het gedachtengoed die intern gehanteerd worden dan over andere politici. Verder waren er nog Santiago en nog twee andere grappige kerels wiens naam ik vergeten ben van de toneelgroep, de oudere dames en heren van de “wise-men” en een mengeling van studenten en oudere mensen die instaan voor de communicatie.
Na een soort meditatie-sessie (de “C” in ACJ mag dan wel voor “cristiania” staan, maar gelukkig mogen we dit met een korrel zout nemen; Henry is trouwens een groot voorstander van het boeddhisme ;-)) zaten de mensen per werkgroep samen om hun doelstellingen en redenen van bestaan eens onder de loep te nemen, waarna ze zich aan de andere groepen voorstelden. De vergadering eindigde een beetje op z’n spekuliaans waarbij er data afgesproken werden voor bepaalde activiteiten die de komende maanden op het programma staan en waarbij iedereen zich voor één of meerdere activiteiten engageerde. Op het programma in december staan onder andere “caravanas” waarbij de mensen in stoet door de straten passeren en bij de mensen thuis binnen lopen om eten binnen te gooien. Ik ben zeer benieuwd wat ik mij daar precies bij mag voorstellen ...
No comments:
Post a Comment